BLOG IN OUTDOORINFO MAGAZINE

Klettersteig tijdens de Duitsland weekend expeditie

Inzicht in jezelf krijgen om tot keuzes te komen die echt bij je passen? Avontuurlijke outdoor activiteiten kunnen helpen.

Ontwikkel Jezelf Door Outdoorbelevenissen… Step Outside

Marianne en Sander zijn echte outdoorliefhebbers en hebben hun passie voor outdoor gecombineerd met hun zakelijke drijfveren, het begeleiden van persoonlijke ontwikkeltrajecten. Dit doen ze met hun organisatie Step Outside. In dit blog vertellen ze kort waarom ‘outdoor’ een bijdrage kan leveren bij het beantwoorden van levensvragen.

“De wind raast over en tegen mijn tent en de regen klettert de hele nacht door. In de verte bliksem en onweer. Het is koud en ik hoop dat mijn tent en die van mijn groep overeind blijft en niet kapot gaat. Waarom wilde ik deze rugzaktrekking in Zweeds Lapland maken? Ik vraag me af of de storm en regen nog gaat stoppen en twijfel of ik de groep nog gemotiveerd krijg om de tocht positief af te ronden. Ik leef in het moment en ben mijn dagelijks stress en zorgen van mijn kantoorbaan helemaal vergeten. Ik haal adem en probeer rustig na te denken, terwijl mijn tent wederom een rukwind opvangt en voor mijn gevoel elk moment kapot kan waaien. Twijfels en angstgedachten komen op en ik weet dat deze erbij horen. Ik hoor mijn naam. Ik word geroepen, omdat de tent van mijn buurman het bijna begeeft en de haringen los zijn getrokken door de wind. Samen zetten we zijn tent opnieuw vast en gebruiken stenen ter versteviging. De ochtend breekt aan en het stormt nog steeds. We gaan zonder  ontbijt weer in de regen en felle wind op pad. Rond de middag wordt het gelukkig weer droog. Ik ben blij dat we de wilde nacht zonder kleerscheuren, en zonder slaap, door zijn gekomen en voel me opgelucht dat we de tocht op een goede manier kunnen vervolgen. We hebben onze bepakking op de rug en tijdens het lopen denk ik na over de afgelopen nacht. Ik voel me verrassend zelfverzekerd en ben in mijn element. Dit is wat ik wil! Ik besef me dat ik weer een ervaring rijker ben en met een voldaan en zelfverzekerd gevoel volbrengen we de pittige rugzaktrekking. Tijdens deze tocht heb ik mijn besluit genomen: ik ga de stap nemen om voor mezelf te beginnen.“

Persoonlijke ontwikkeling

Dit is wat we doen, wat we willen overbrengen met ons bedrijf Step Outside .
Vragen als: ‘Wie ben ik? Waar hoor ik thuis? Hoe wil ik mijn leven invullen? Waar word ik gelukkig van? Wat wil ik met mijn leven? Is dit alles?’ stellen we ons allemaal wel eens. Het antwoord op deze vragen kan aan verandering onderhevig zijn. Het heeft namelijk alles te maken met de ontwikkeling die je als persoon doormaakt, namelijk je identiteitsontwikkeling. En dit is een kwetsbaars iets. Daarvoor moet je op je eigen inzichten kunnen vertrouwen, keuzes durven maken en soms de controle durven loslaten. Niet voor iedereen even gemakkelijk.

Life-events, leeftijdsfases, maar ook bijvoorbeeld een bepaalde sleur kan ervoor zorgen dat je andere keuzes wil maken in je leven: een baan/relatie/omgeving past niet meer bij je. Uiteindelijk kan dit zelfs leiden tot burn-out klachten. Dan kom je erachter dat er weinig ruimte in ons drukke leven is om hier goed over na te denken, om zaken op een rijtje te krijgen.

Hike over de indrukwekkende hangbrug tijdens de Duitsland weekend expeditie

Outdooravontuur

Wanneer je op pad gaat voor een nieuw outdooravontuur neem je even afstand van je drukke en soms luxe leventje. Deze afstand zorgt voor nieuwe energie, rust en ruimte. Dat geeft een unieke mogelijkheid om eens stil te staan bij jezelf, bij je gedrag, je leefstijl, je loopbaan en de keuzes en
doelen die je wilt maken of al gemaakt hebt. Je wordt met je positieve eigenschappen en valkuilen geconfronteerd. Al doende leer je, vanuit je eigen ervaringen, waardoor het veel meer impact heeft dan wanneer je iets vanuit de schoolbanken leert; oftewel ervarend leren.

De beste keuzes in ons leven hebben we gemaakt tijdens zulke outdoor tochten. Bijvoorbeeld de keuze om samen een bedrijf op te richten, de keuze om (tijdelijk) naar Zweden te verhuizen en de keuze om nieuwe opleidingen te volgen die passen bij onze interesses en stappen richting de
toekomst.

Step Outside

Wil jij keuzes maken die echt bij je passen? Wil jij op een unieke en uitdagende manier aan je persoonlijke ontwikkeling werken? Ga met Step Outside op pad tijdens onze avontuurlijke leer- en ervaringstrajecten. Step Outside biedt professionele ondersteuning en coaching in combinatie met diverse outdooractiviteiten. Step Outside is opgericht om je te helpen je verder te ontwikkelen aan de hand van avontuurlijke leer- en ervaringstrajecten. Kijk voor meer informatie op www.step-outside.nl​

klettersteig Duitsland weekend expeditie


"Rust, Vertrouwen, Humor en Respect zijn voor mij de kernwoorden als ik terug denk aan de coaching die geboden werd. Natuurlijk is er ook genoeg tijd voor gezelligheid en minder serieuze praat! De verste reis, is de reis naar jezelf. Met Step-Outside kom je een stuk dichter bij wie je bent, waar je voor staat en wie je wilt zijn."

ERVARING DEELNEMER

Fysieke uitdaging en persoonlijke ontwikkeling in Frankrijk

Zondagmorgen, 8 uur. Ik sta op het treinstation. Ik sta op het punt om een reis te maken die mij wel eens voorgoed zou kunnen veranderen. Weg van mijn dagelijkse beslommeringen en weg uit mijn vertrouwde omgeving. Werken aan mijzelf in een prachtige omgeving, waarbij ik zowel letterlijk als figuurlijk in beweging word gezet. Op zoek naar antwoorden op vragen die mij bezighouden.

Ik ben heel hard op weg om mijzelf in een burn-out te helpen. Ik ben moe, ontzettend moe. Ik slaap heel slecht, stap vaak kokhalzend uit bed, heb weinig energie, heb last van concentratieproblemen en ik heb een onrustig gevoel. Deze klachten heb ik geen weken, maar spelen al maanden.

Zondagavond. Het sneeuwt. Ik sta voor hotel Esprit Montagne, waar wij deze week verblijven. Even flitst de gedachte door mijn hoofd “wat als het tegenvalt”. Ik stap naar binnen, waar ik een herkenbare stem hoor. Deze stem hoort bij Marianne. Ik heb haar gesproken tijdens de telefonische intake. Na de kennismaking met de coaches Sander en Marianne en de andere deelnemer breng ik mijn spullen naar mijn kamer. Voordat wij aan het diner gaan neem ik nog twee aspirines, want ik heb knallende hoofdpijn. Het zullen de spanningen wel zijn….

Ik kijk mijn ogen uit als de gerechten op tafel worden gezet. Werkelijk prachtige creaties van de chef-kok in overheerlijke smaakcombinaties. Het is duidelijk te zien dat de kok met passie kookt. Wij maken verder kennis met elkaar en gaan niet al te laat naar bed. Het tafeltje waar wij aan zitten wordt ‘ons tafeltje’ voor de gehele week.

Na een beroerde nacht waarin ik weinig heb geslapen en mijn hoofdpijn nog steeds niet is weggetrokken, wacht er een uitgebreid ontbijtbuffet. De zon schijnt en dat doet mij goed. Na het ontbijt starten wij met een individueel gesprek om de doelen die wij ieder vooraf hebben opgesteld nog eens samen met Sander en Marianne door te nemen en bij te stellen.

Vandaag staat er een sneeuwschoenwandeling op het programma. Wat onwennig begin ik aan de wandeling. Ik ben geen prater en nu moet/wil ik mij kwetsbaar opstellen en dat valt niet mee. Sander en Marianne weten echter een gevoel van veiligheid te creëren waardoor ik het een en ander durf te vertellen. Tussendoor probeer ik te genieten van de prachtige omgeving, maar dit lukt nog niet zo goed. Na de wandeling is er even ruimte voor mijzelf en ik merk dat ik dit nodig heb om de dag en de gesprekken te laten bezinken.

Om elkaar nog wat beter te leren kennen wordt er in de avond het kaartspel Openhartig gespeeld. Er staan pittige vragen op de kaartjes om te ontdekken waar je echt voor gaat. Ook dat nog. In gedachten ren ik keihard weg. Hier zit ik niet op te wachten. Ik laat me echter niet kennen. Ik blijf zitten en speel mee.

Na het diner, met weer overheerlijke gerechten, begin ik flink in te kakken. Ik ga op tijd naar bed, maar ondanks dat ik moe ben wil het slapen niet lukken. Er spookt van alles door mijn hoofd waardoor ik weer veel te vroeg wakker ben.

Wij treffen elkaar bij het ontbijtbuffet. Mijn hoofd voelt zwaar en ik heb nog steeds hoofdpijn. Op de vraag “heb jij goed geslapen” kan ik alleen maar nee zeggen. Opeens voel ik mijn ogen prikken, krijg ik een trilling in mijn stem en spiertrekkingen rond mijn mond. “Ik heb wakker gelegen, maar dat vertel ik je straks wel tijdens de wandeling”. Tijdens de wandeling word ik fysiek uitgedaagd en komt er een goed gesprek op gang met Sander. Ik begin uit mijn comfortzone te komen. Daarnaast lukt het mij steeds meer te genieten van de sneeuw, de rust, de bergen, de ruige natuur, de vergezichten en de zon, want ook vandaag schijnt die volop. Na de wandeling is er wederom ruimte voor mijzelf, wat ik heerlijk vind.

Aan het begin van de avond staat er een leerzame presentatie over stressmanagement op het programma. Ik herken veel van de stress signalen. Confronterend ook, want ik zie in dat ik al veel te lang aan ongezonde stress lijd. Met aangereikte handvaten om om te kunnen gaan met stress gaan wij naar het diner. Tijdens het diner merk ik dat ik voor het eerst geen hoofdpijn meer heb. Yeah!

Na weer een korte nacht beginnen wij, net als op maandag, na het ontbijt met een individueel gesprek. Ik merk dat de gesprekken tijdens het bewegen makkelijker verlopen dan tegenover elkaar aan tafel. Met een bonkend hart in mijn keel durf ik tijdens dit gesprek een voor mij moeilijk onderwerp aan te snijden. Ik heb er nooit over gepraat en heb het jaren voor mij gehouden. De emoties schieten door mijn lijf. De tranen staan in de rij om langs mijn wangen naar beneden te rollen, maar ik geef er geen gehoor aan. Ik kan niet tegenhouden dat ik een trillende stem en spiertrekkingen rond mijn mond krijg. Ik herpak mij. Ik tover een lach op mijn gezicht en niemand die het meer ziet. Ik geef aan dat ik de details liever tijdens het bewegen met Marianne bespreek. Sander en Marianne reageren begripvol. Wat een fijne coaches!

Ik vind het zo fijn dat zowel Sander als Marianne mij een luisterend oor bieden zonder een oordeel te vellen. Daarnaast stellen zij prikkelende vragen die mij helpen om mij uit mijn zelfgemaakte eigen vicieuze cirkel te halen en zij geven mij inzicht in mijn eigen gedragspatronen. De antwoorden op de vragen moeten vanuit mijzelf komen en vaak zitten die antwoorden al in mij. Al duurt het soms even voordat ze naar boven komen ‘drijven’. Sander en Marianne zijn oprecht geïnteresseerd in mij waardoor ik mijn muur, die ik in de afgelopen jaren om mij heen heb opgebouwd, laagje voor laagje af kan breken. Ook geven Sander en Marianne voorbeelden uit hun eigen leven waarin zij iets hebben ontdekt en/of geleerd. Daardoor wordt het persoonlijker en hebben wij gesprekken van mens tot mens in plaats van de hulpverlener versus de cliënt.

Na de individuele gesprekken gaan wij langlaufen in de klassieke stijl. Dit houdt in dat wij gebruik maken van een loipe. Een spoor in de sneeuw dat bestaat uit twee gleuven van ongeveer vijf cm diep. Nog nooit gedaan, dus ik ben benieuwd hoe ik het ervan af ga brengen. Nadat wij het langlaufmateriaal hebben opgehaald staan wij niet veel later op de langlaufski’s en na uitleg over de techniek gaan wij op pad. Nog geen minuut later lig ik op de grond en kom ik niet meer zelfstandig overeind…. Ik val nog een aantal keren. Opeens krijg ik de slag te pakken en begin ik er veel lol in te krijgen. Zelfs het ‘hupje’ lukt af en toe. Op een stijl stukje piste zie ik de sneeuw echter nog een keer van dichtbij en loop ik mijn eerste flinke blauwe plek op. “Ach, vallen en opstaan hoort erbij”. De zon schijnt weer volop en wij hebben een heerlijke middag in de sneeuw. De sneeuwcondities worden door de zon behoorlijk pittig. Mijn lijf wordt hard aan het werk gezet waardoor ik mijn gedachten even stop kan zetten.

Met een voldaan gevoel brengen wij het materiaal terug en lopen wij vervolgens naar ons hotel. Tijdens deze wandeling komt Marianne terug op ons gesprek van vanochtend. Wij praten erover en nu het hoge woord eruit is voel ik een last van mijn schouders vallen. Weer een stapje vooruit.

Ook vannacht heb ik niet goed geslapen. Er gebeurt van alles met mij. Er komt veel los. Van niet praten naar de behoefte om te praten. Ik had niet gedacht dat ik dat nog eens zou zeggen, maar toch is het zo. Ik krijg steeds meer de behoefte om te praten en tijdens het ontbijt vraag ik dan ook zelf een gesprek met Marianne aan. Op het moment dat ik de vraag stel zie ik iets gebeuren waarvan ik vooraf niet had gedacht dat het zou gaan gebeuren. Er wordt een stukje kwetsbaarheid getoond. Geen koude, kille en zakelijke bedoening, maar een stukje ‘mens-zijn’ en dat vind ik mooi om te zien.

Vandaag binden wij de sneeuwschoenen onder om een mooie wandeling in de omgeving te maken. Wat hebben wij toch een geluk met het weer. Ook vandaag is het weer een prachtige zonnige dag met goede gesprekken in mooie sneeuwlandschappen. Nog nooit in mijn leven heb ik zoveel over mijzelf gedeeld als in deze week. Ik begin te merken dat het praten mij goed doet. Mijn hoofd begint anders aan te voelen, lichter, rustiger. Gelukkig is er deze week ook ruimte voor minder serieuze praat. Na de wandeling trek ik mijzelf even terug en laat ik de gesprekken bezinken.

In de avond krijgen wij een interessante presentatie over voeding voorgeschoteld. Voedsel waarvan ik dacht dat het gezond is, blijkt helemaal niet zo gezond te zijn. Dacht ik even gezond bezig te zijn…. Ironisch genoeg staat er vanavond een kaasfondue op het menu. Met mijn buik vol zoek ik mijn bed niet al te laat op.

Vanavond worden er weer ware kunstwerkjes op tafel getoverd. Ik blijf mij verbazen over de bijzondere smaakcombinaties die verrassend lekker zijn. Na het avondeten gaan wij nog even lekker uitbuiken bij de open haard. De warmte van de open haard en de bank waarin ik zo lekker weg zak zorgen al snel voor zwaarder wordende oogleden. Zou het slapen dan nu toch gaan lukken?

Helaas, het mag niet zo zijn. Ik kan maar moeilijk mijn gedachten stopzetten en in slaap vallen. Dit is tot dusverre de kortste nacht van de week. De volgende ochtend sta ik dan ook vermoeid op. Vandaag gaan wij paragliden als alternatief voor de sledehondentocht die in eerste instantie stond gepland. Door de slechte sneeuwcondities kan de tocht niet door gaan. Stiekem vind ik het best spannend, want ik heb licht last van hoogte-/dieptevrees en dan mag ik ook nog als eerste de sprong wagen! Op de skipiste maak ik kennis met mijn instructeur. Ik vertel hem dat ik last heb van hoogte-/dieptevrees, maar hij stelt mij direct gerust. “The weather conditions are perfect. The air is not bumpy. Just relax” Er is veel thermiek (opstijgen van warme lucht) waardoor wij waarschijnlijk langer kunnen vliegen. Ik krijg een harnas en wij lopen naar de stoeltjeslift die ons naar boven brengt. Vervolgens nog een klein stukje lopen en dan gaat het echt gebeuren. Boven op de top wordt alles uitgepakt en voorbereid. Na een korte uitleg over de start word ik in het harnas gegespt. “Just run and keep running when we are in the air”. Voor ik het weet hangen wij in de lucht. Ik voel een windvlaag aan het scherm trekken en wij worden opgetild. Woh, dat ging makkelijk en het was niet eens eng! Ik word in ‘mijn stoel’ geholpen en nu zit het er voor mij op. Ik kan achterover leunen en genieten. De instructeur vindt al snel de thermiek en al draaiend ‘klimmen’ wij en zweven wij steeds hoger. Als de instructeur voor een tweede keer de thermiek vindt begint mijn maag te protesteren. Door het schommelen en de draaiende beweging begin ik misselijk te worden. “If you have to throw up, left side!”. Wij vliegen boven het dorp. Oei, ik hoop dat ik het binnen kan houden. Er zal maar net iemand lopen… Gelukkig vraagt mijn instructeur steeds hoe het gaat en vliegt rustiger en meer in een rechte lijn als ik aangeef dat ik mij minder goed voel. Ondanks de misselijkheid is het een fantastische ervaring. Het uitzicht, de frisse wind langs mijn gezicht, echt geweldig! Na een tijdje in de lucht gehangen te hebben wordt het tijd voor de landing. Deze verloopt soepel, maar wij staan nog maar net aan de grond en een deel van mijn ontbijt komt eruit. Terwijl mijn instructeur het scherm opvouwt is mijn lijf nog steeds bezig om zich te ontdoen van mijn ontbijt. Zo dat voelt beter. Wij worden richting de gondel gereden die ons weer naar boven brengt. Ik merk dat mijn lijf even tijd nodig heeft om bij te trekken.

In de middag sta ik na vijftien jaar weer op de ski’s. Een beetje onwennig maak ik de eerste skibewegingen. Ik val een aantal keren, maar al snel begin ik mij comfortabeler te voelen op de ski’s waardoor ik wat meer risico’s durf te nemen. In standje ‘buldog’ aka ‘pizzapunt’ de piste af, zoals wij (de mensen die mee waren en ik) dat vijftien jaar geleden gekscherend noemden ben ik gepasseerd. Ik neem daarbij de blauwe plekken op de koop toe. Een mooie middag volgt. Ik vraag nog een laatste gesprek aan met Sander. Ik heb mijn verhaal bij zowel Sander als Marianne gedaan, alleen één ding is onbesproken gebleven bij Sander. Ik wil graag dat ook hij het onbesprokene uit mijn mond te horen krijgt, hoe moeilijk het ook is voor mij. Dit om de week goed af te kunnen sluiten. Het gesprek verloopt soepel en ik ben blij dat het heeft plaatsgevonden. Het voelt goed!

Voordat wij richting ons hotel rijden gaan wij voor de laatste keer van de piste af. Terug in het hotel heb ik nog even wat tijd voor mijzelf. Ik plof neer op mijn bed. Ik moet even bijtanken. In de avond vindt het afsluitende individuele evaluatiegesprek plaats. Er worden mooie woorden gesproken en ook nu zie ik het ‘mens-zijn’ terug. Aansluitend vindt het gezamenlijke evaluatiegesprek plaats. Wij, de deelnemers, gaan met een goed gevoel naar huis. Ik kan in ieder geval terugkijken op een zeer geslaagde week waarbij ik met een verzameling blauwe plekken, een lichter/rustiger hoofd, nieuwe inzichten en meer energie naar huis ga.

Wij lopen naar ‘ons tafeltje’ om te genieten van onze laatste diner hier. Bij de open haard sluiten wij de week gezamenlijk af. Nu komt het einde van de week wel heel snel in zicht. Ik wil eigenlijk nog helemaal niet naar huis. Het bevalt mij hier wel. De rust, de mooie omgeving, geen besef van tijd en geen verplichtingen. Ik word altijd een beetje weemoedig op de laatste dag van een reis waar ik het heel erg naar mijn zin heb gehad.

Morgen nog een laatste ontbijt en na het afscheid brengt het transfer busje mij naar het vliegveld in Genève, het vliegtuig brengt mij naar vliegveld Rotterdam/Den Haag en vervolgens brengt de trein mij naar huis. Dag La Chapelle-dʼ Abondance, dag fijn hotel en dag twee hele mooie mensen.




"Rust, Vertrouwen, Humor en Respect zijn voor mij de kernwoorden als ik terug denk aan de coaching die geboden werd. Natuurlijk is er ook genoeg tijd voor gezelligheid en minder serieuze praat! De verste reis, is de reis naar jezelf. Met Step-Outside kom je een stuk dichter bij wie je bent, waar je voor staat en wie je wilt zijn."

WINTER EXPEDITIE ’19

We zijn weer een aantal weken terug van onze winter expeditie, ditmaal georganiseerd vanuit de Franse Alpen. Voor ons de eerste keer dat we een Step Outside expeditie organiseerden vanuit hotel Esprit Montagne in La Chapelle d’Abondance. Bij een eerste keer hoort een gezonde dosis spanning, omdat het altijd even afwachten is hoe de setting, het hotel en de outdooractiviteiten gaan bevallen en hoe het voor de deelnemers en voor ons als coaches zal bevallen. Ik ken de locatie en het hotel met een Nederlandse eigenaar vanuit een eerdere bergsport opleidingsweek en wist toen al dat ik zeker nog eens terug zou komen. Tof dat dit nu met een Step Outside expeditie is!

Het hotel heeft voor de buitensporter een perfecte ligging, waarbij er verschillende wandel- en mountainbikepaden zijn uitgezet en ook starten op loopafstand van het hotel. Ook de ski- en langlaufgebieden liggen op steenworpafstand, wat het ideaal maakt zodat je niet veel tijd kwijt bent aan het reizen voor de activiteiten.

Het hotel heeft de uitstraling van een berghut en zorgt voor een relaxte sfeer, waarbij er voldoende ruimtes zijn om te relaxen, een boek te lezen bij het kampvuur of om een drankje te doen. Samen met de sauna, de Nederlandse service en gastvrijheid met de heerlijke verse maaltijden zorgt dit voor een perfecte basis om een week bij te tanken!

Op zondag 17 maart 2019 treffen we de deelnemers op het afgesproken tijdstip in het hotel. Eén van de deelnemers kwam met zijn eigen auto en de ander koos voor een vlucht naar Genève en werd met een transfer naar het hotel gebracht. Na het ontvangst is er voor de deelnemers even tijd om zich terug te trekken, wat bij te komen en vervolgens hebben we nader kennis gemaakt, het programma doorgenomen en de verwachtingen van de week besproken. Ook adviseren we de deelnemers om zo min mogelijk gebruik te maken van hun mobieltjes.

Tijdens het diner hebben we de sneeuwschoenwandeling van de volgende dag doorgenomen en wat informatie uitgewisseld met betrekking tot de kleding, mee te nemen spullen en de activiteit. Na de eerste intensieve indrukken en informatie ging iedereen op tijd richting zijn kamer, terwijl het buiten nog sneeuwde. Dat beloofde een mooie nieuwe dag met verse sneeuw te worden!

De volgende ochtend starten we na het ontbijt met individuele gesprekken om terug te komen op de intake, de doelen of coachingsvraag voor de week. Samen hebben we dit nog wat proberen te verhelderen en te concretiseren, zodat we aan het eind van de week konden toetsen welke stappen zijn gezet. Daarna stond de eerste sneeuwschoentocht op het programma. Qua intensiteit bouwen we de wandelingen op, maar omdat je in de bergen zit vragen de wandelingen en de sneeuw met stijgen en dalen wat meer van je. Het is altijd even afwachten hoe fysiek belastbaar de deelnemers zijn en hoe zwaar de sneeuw- en weersomstandigheden zijn. Ook is het altijd even wennen om met sneeuwschoenen en stokken te lopen. Al snel bleek dat we fitte deelnemers hadden die goed aan elkaar gewaagd waren en hetzelfde tempo aankonden. Al snel hadden we mooie uitzichten op het dal en de omliggende bergtoppen. Na de eerste hoogtemeters moesten we al wat laagjes uit doen en de zon brak ook nog door. Tijdens de tocht kwamen de gesprekken op gang. Het buiten en in beweging zijn zorgt voor een prettige en veilige setting om makkelijk met elkaar in gesprek te gaan.

Eind van de middag waren we weer terug in het hotel en was er ruimte om te relaxen en om wat tijd voor jezelf te nemen. De gevoerde gesprekken konden worden verwerkt en de deelnemers werden gestimuleerd om de ervaringen op te schrijven. Voor het diner speelden we, samen met de deelnemers, nog een spel met inzichtkaarten om elkaar beter te leren kennen en om wat dieper over wat thema’s in gesprek te gaan.

Dinsdagochtend keken we uit het raam. Blauwe lucht, volle bak zon en een schitterend uitzicht! Dit nodigt uit om snel op pad te gaan! Vandaag stond er opnieuw een sneeuwschoentocht op het programma. Dit keer pakten we eerst de skilift omhoog welke op loopafstand van het hotel ligt. Na het uitstappen binden we onze sneeuwschoenen om en zien we dat we al flink gestegen zijn! We hebben een schitterend uitzicht en het weer is perfect. We lopen al snel weg van de piste met skiërs, waardoor we al snel het idee hebben dat we in niemandsland lopen. We horen alleen het kraken van de verse sneeuw en wat vogeltjes. We lopen omhoog en de gesprekken komen weer op gang en na gisteren pakken we de coachingsgesprekken weer op. We maken een mooi spoor in de verse sneeuw en genieten van de vergezichten om ons heen. Uiteindelijk komen we uit bij een verlaten berghutje, een perfecte plek om te lunchen en om ons goed in te smeren, want de zon is fel, zeker met de weerkaatsing op de sneeuw. Na de lunch dalen we weer af en we lopen uiteindelijk terug naar het dal in plaats van het nemen van de skilift. Fitte groep en heerlijk uitlopen! Bij terugkomst is er weer tijd om bij te komen en om wat tijd voor jezelf te nemen. Voor het diner geven we nog een presentatie over stress en met name het ongezonde effect van chronische stress en gaan we in op wat je zelf kan doen om te zorgen voor een juiste balans.

Na het ontbijt starten we de volgende dag weer met individuele gesprekken. Er is tijdens en rondom de activiteiten al veel besproken en de deelnemers zijn bezig met het zetten van stappen in hun individueel traject. Dit levert goede gesprekken op, welke ook wat confronterend kunnen zijn waarbij de deelnemers soms een spiegel wordt voorgehouden. Pittige gesprekken, waarna we deze dag het hoofd goed leeg gaan maken en we niet veel hoeven na te denken. We gaan langlaufen. Een intensieve sport, waarbij je zowel je boven- als onderlichaam gebruikt en je hartslag flink van omhoog gaat. Je bent gefocust op de beweging, je eigen lichaam en het parcour voor je en bent totaal in het moment bezig. Het is wederom een mooie dag met veel zon en na een korte uitleg nemen we met de deelnemers de langlaufroute van 9 kilometer. Na wat stijgen, volgen leuke soms spannende afdalingen, maar de deelnemers zijn avontuurlijk ingesteld en we nemen bijna alle afdalingen. We zijn een paar uur onderweg en de deelnemers zijn erg enthousiast over hun eerste keer langlaufen. Ze vinden het veel leuker als dat ze in eerste instantie verwacht hadden. De koppies zijn weer leeg en de pittige gesprekken van vanmorgen zijn weer wat ingedaald. We brengen het materiaal terug en we lopen naar het hotel. Op de terugweg komen de deelnemers nog even terug op de gesprekken in de ochtend. Bij terugkomst in het hotel staat de sauna weer aan en is er weer wat ruimte om te ontspannen. Voor het diner staat er een presentatie over voeding op het programma.

Op donderdag staat de laatste sneeuwschoenwandeling op het programma. Opnieuw een schitterende dag om in de bergen te zijn. We hebben echt geluk met het weer en we zien dat de koppies al wat meer gebruind zijn en dat de buitenlucht een positief effect heeft. We zien de deelnemers opbloeien, meer ontspanner en energieker worden. Vandaag blijkt de mooiste wandeling te worden, waarbij we op een schitterende plek lunchen. We wanen ons wederom in niemandsland, maken verse sporen en komen niemand tegen. We zijn een paar uur onderweg en Marianne en ik wisselen regelmatig van gesprekspartner. Naast de inhoudelijke gesprekken is er ook ruimte om wat over onszelf te vertellen en dat zorgt voor een ontspannen en gemoedelijke onderlinge sfeer. Humor en een leuke week is voor ons net zo belangrijk als het resultaat van een effectieve week. Ook wij genieten van de tocht, de zon en de uitzichten en delen dit graag met de deelnemers. Op de terugweg stoppen we nog bij een klein souvenirwinkeltje en nemen we nog een drankje in de zon.

Vandaag alweer de laatste dag. Helaas zijn de sneeuwcondities te slecht, waardoor de huskyslede tocht niet door kan gaan. In overleg met de deelnemers hebben we een alternatief geregeld. De deelnemers gaan paragliden! Achteraf waren ze blij dat de huskysledetocht niet door kon gaan. In de ochtend maken ze om de beurt hun sprong, samen met de gids. Een unieke ervaring, waarbij niet het hele ontbijt in de maag is gebleven! Achteraf werd er om gelachen en stond de gave ervaring op de voorgrond. In de middag hebben we nog een paar uur geskied. We leveren het materiaal in en we gaan weer even bijtanken in het hotel.

We zijn erg blij om te horen dat de deelnemers een hele gave en leerzame week hebben gehad en we zijn met name blij dat ze deze week als positief en effectief hebben ervaren. We maken nog wat vervolgafspraken over een natraject en maken ons klaar voor opnieuw een uitgebreid diner, zoals je die in een sterren restaurant zou verwachten. Heerlijk om de week op deze manier af te sluiten!

Voordat we aan het diner begonnen, stonden eerst de evaluaties ingepland. Zowel individueel als met de groep blikken we terug op de verwachtingen, de intensieve week en de coachingsvragen. Erg fijn om te horen dat de deelnemers enthousiast waren over de week en dat de week heeft bijgedragen om hun gestelde doelen te bereiken.

De volgende ochtend nemen we na het ontbijt, ietwat ongemakkelijk, afscheid van elkaar en gaat ieder weer zijn eigen weg. De intensieve, maar geslaagde week zit erop!

Nu, een paar weken later, kijken we terug op een geslaagde week. We hebben mooie recensies en feedback ontvangen en de deelnemers hebben aangegeven dat ze echt iets aan de expeditie gehad hebben en dat ze blij zijn dat ze mee zijn gegaan. In de telefonische borgingsgesprekken komen we nog terug op de intake, de verwachtingen en de coachingsvraag zodat de expeditie compleet en afgerond is.

Deze winter expeditie geeft ons weer een positieve boost en energie om ons weer te gaan richten op de komende trajecten. We organiseren komende zomer opnieuw een expeditie, wederom vanuit hetzelfde hotel in de Franse Alpen. We zijn ervan overtuigd dat deze setting zich perfect leent voor een Step Outside expeditie. Daarnaast zijn we druk aan het uitbreiden met nieuwe ontwikkelingen en expedities en komt er voor volgend jaar een nieuwe avontuurlijke expeditie bij in ons aanbod, waar back to basic centraal staat.

Terug


"Rust, Vertrouwen, Humor en Respect zijn voor mij de kernwoorden als ik terug denk aan de coaching die geboden werd. Natuurlijk is er ook genoeg tijd voor gezelligheid en minder serieuze praat! De verste reis, is de reis naar jezelf. Met Step-Outside kom je een stuk dichter bij wie je bent, waar je voor staat en wie je wilt zijn."

INTERVIEW COACH SANDER

In een recent interview werd coach Sander gevraagd naar zijn motivatie achter Step Outside.

“Buiten ben ik in mijn element. Op een actieve manier bezig zijn in de natuur is voor mij de perfecte manier om mijn (soms drukke) hoofd leeg te maken, even afstand te nemen van alledaagse stress, nieuwe energie op te doen en na te denken over gemaakte keuzes en de keuzes die ik wil gaan maken. Even geen prikkels, verwachtingen, en afleiding waardoor ik bewust even tot mezelf en tot rust kan komen.

In drukke tijden zorgen deze outdoor activiteiten en het nemen van rust en afstand ervoor dat ik in balans blijf. Gevoelens van stress, onrust en piekergedachten die ik weleens ervaar laat ik daar los en kan ik dan van me af zetten. Even afstand nemen van de dagelijkse drukte om fysiek en mentaal op te laden voor de dagelijkse dingen. De meeste nieuwe ideeën of inspiratie ontstaan ook, wanneer ik op een fysieke manier in de bergen of in de natuur bezig ben, juist wanneer ik helemaal los kom van mijn dagelijkse patronen.

Waarom Step Outside?

Onze achtergronden, kennis, ervaring en gedeelde passies zetten we graag in met Step Outside. We zijn ervan overtuigd dat de combinatie van het bewegen in de natuur, het creëren van rust en afstand een perfecte basis is om stil te staan bij jezelf, je gedrag, je doelen en leefstijl. Dat is in onze huidige snelle maatschappij met drukte, stress, prikkels en afleidingen soms lastig. Je loopt daarbij het risico om de dingen die voor jou waardevol zijn al snel uit het oog te verliezen of zelfs op te branden. Tijdens onze trajecten kom je weer tot rust en tot jezelf waardoor het veel makkelijker is om weer de juiste richting of focus te kiezen met de dingen die voor jou waardevol en belangrijk zijn.

We nemen mensen met Step Outside graag mee op pad om ze te stimuleren, motiveren, een spiegel voor te houden en te begeleiden in hun stap naar een vitaal en energiek leven. Of deelnemers die zin hebben in een actieve reis met wat ruimte voor diepgang en investering in zichzelf of hun onderneming. We motiveren mensen om vanuit hun eigen energie en kracht keuzes te maken en verantwoordelijkheid te nemen voor hun welzijn, ontwikkeling en persoonlijke doelen.

Uiteraard mag er ook veel gelachen geworden en zijn we niet zo van de zweverige aanpak. Concreet, no-nonsense en humor komen terug in al onze trajecten. We organiseren deze zomer vanaf 31 augustus een expeditie van 6 dagen in de Franse Alpen. Vanuit een mooie locatie, midden in de ruige bergen, hebben we een programma samengesteld waarbij we veel de bergrijke natuur intrekken en er ’s avonds voldoende tijd is voor ontspanning en bijtanken.”

www.step-outside.nl


"Rust, Vertrouwen, Humor en Respect zijn voor mij de kernwoorden als ik terug denk aan de coaching die geboden werd. Natuurlijk is er ook genoeg tijd voor gezelligheid en minder serieuze praat! De verste reis, is de reis naar jezelf. Met Step-Outside kom je een stuk dichter bij wie je bent, waar je voor staat en wie je wilt zijn."

TERUGBLIK DEELNEMER

“Ik ben via mijn werkgever getipt om deel te nemen aan deze expeditie. Ik heb een bewogen tijd gehad waarbij een aantal life events hebben plaatsgevonden die er flink in gehakt hebben. Weinig levensvreugde, angstaanvallen, het verlies van zelfregie waren me allemaal bekend in die tijd. Voordat ik aan de Frankrijk expeditie deel nam had ik dus ook al de nodige “zorg bagage” mee gekregen, daarnaast werk ik zelf ook in een beroep waarbij de gezondheid in de ruime zin centraal staat.

Dit resulteerde dus ook in het gegeven dat ik ergens wel pessimistisch was over de zin van de week, buiten het feit dat ik een week vakantie had. Uiteindelijk heb ik een hele fijne week gehad. Sander en Marianne zijn beide personen die passen in deze werksetting. Het enthousiasme voor het buiten zijn straalt er vanaf en je hebt duidelijk het gevoel dat ze graag bezig zijn met wat een mens beweegt. Een prettige balans tussen diepgang en ontspanning houd de week daarnaast ook luchtig en zorgt ervoor dat je echt even kunt onthaasten. Daarnaast is de accommodatie perfect bij de vraag waarbij de rust en gemoedelijk van het hotel erg opvallen. Daarnaast is de kok erg bedreven om van elk diner een feestje te maken.

Ik ben concluderend met een gezonde basis van zelfvertrouwen terug gekomen en heb een week beleefd waarbij ik even los kon laten en wat elementen van mijn leven kon laten bezinken. Het pessimisme voorafgaand aan de expeditie was achteraf niet nodig en ik ben blij dat ik gegaan ben. Mij heeft het in ieder geval wat rust en bezinning gebracht.”


"Rust, Vertrouwen, Humor en Respect zijn voor mij de kernwoorden als ik terug denk aan de coaching die geboden werd. Natuurlijk is er ook genoeg tijd voor gezelligheid en minder serieuze praat! De verste reis, is de reis naar jezelf. Met Step-Outside kom je een stuk dichter bij wie je bent, waar je voor staat en wie je wilt zijn."